Snik heet
Door: Jopie
Blijf op de hoogte en volg jopie
15 September 2014 | Montenegro, Igalo
Ja mensen het is toch wat zit ik midden in de nacht een blog te typen.
Hoe komt dat nou zullen jullie denken, nou we hebben in heel Igalo een mega electrisiteitsch storing.
Om half 11(ik was net mijn koffer aan het inpakken), floep alles uit, licht, airco enz.
Geloof me dan is het echt pikke donker.
Een poosje in het donker gezeten en toen ging de noodverlichting aan, lees mega grote bouwlamp in je kamer.
Maar goed ik kan verder met pakken.
Maar natuurlijk wordt het warme en warmer op de kamer en smelt ik compleet weg.
Natuurlijk ik ben verstandig dus dacht te gaan slapen, maar ja iedereen die mij kent weet dat ik absoluut in het donker wil slapen en dus niet met een mega bouwlamp in mijn snoet........beetje jammer.
Nou ja ik hoop van harte dat het snel gemaakt kan worden en ik toch een tukkie kan gaan doen.
Verder was het vandaag de laatste dag.
Nog heerlijk wezen kuren en afscheidgenomen van de kuurgasten, die inmiddels maatjes zijn geworden, die nog wat langer blijven.
De laatste onderzoeken bij de arts gehad, mijn gewrichten voelen stukken beter, heb veel minder pijn en ze zijn ook niet zo dik en stijf. Alleen mijn rug en heup zijn niet veel beter geworden dat is toch jammer.
Mijn longen waren dit jaar een drama helaas, maar de arts niet heeft een aantal dingen, advies, tips, onderzoeken voor mijn Nederlandse longarts op papier gezet.
Mocht ik verder volgend jaar terug komen dan krijg ik een kamer zonder dekens, vloetbedekking enz.
De arts dacht heel erg mee en was erg behulpzaam, fijn.
Ook met haar nog over de second opinion gesproken en krijg van haar wel een beetje het zelfde te horen.
Advies evt naar ander ziekenhuis, geen second opinion omdat ze je dan van de medicijnen afhalen.
Na al deze dingen nog even aan het water gezeten pootje baren, douchen, zonnen, eten, naar het terras met z,n allen voor de afscheidsborrel.
Toen dus de poging om mijn koffer in te pakken en nu super moe.
Toch een poging doen tot slapen.
Waren twee super weken, veel aan gehad, veel geleerd, veel mooie leuke lieve mensen mogen ontmoeten en minder pijn wat willen we nog meer.
Tijd is gevlogen.
Morgen om half 8 eruit en hopelijk half 8 thuis.
See ya
Hoe komt dat nou zullen jullie denken, nou we hebben in heel Igalo een mega electrisiteitsch storing.
Om half 11(ik was net mijn koffer aan het inpakken), floep alles uit, licht, airco enz.
Geloof me dan is het echt pikke donker.
Een poosje in het donker gezeten en toen ging de noodverlichting aan, lees mega grote bouwlamp in je kamer.
Maar goed ik kan verder met pakken.
Maar natuurlijk wordt het warme en warmer op de kamer en smelt ik compleet weg.
Natuurlijk ik ben verstandig dus dacht te gaan slapen, maar ja iedereen die mij kent weet dat ik absoluut in het donker wil slapen en dus niet met een mega bouwlamp in mijn snoet........beetje jammer.
Nou ja ik hoop van harte dat het snel gemaakt kan worden en ik toch een tukkie kan gaan doen.
Verder was het vandaag de laatste dag.
Nog heerlijk wezen kuren en afscheidgenomen van de kuurgasten, die inmiddels maatjes zijn geworden, die nog wat langer blijven.
De laatste onderzoeken bij de arts gehad, mijn gewrichten voelen stukken beter, heb veel minder pijn en ze zijn ook niet zo dik en stijf. Alleen mijn rug en heup zijn niet veel beter geworden dat is toch jammer.
Mijn longen waren dit jaar een drama helaas, maar de arts niet heeft een aantal dingen, advies, tips, onderzoeken voor mijn Nederlandse longarts op papier gezet.
Mocht ik verder volgend jaar terug komen dan krijg ik een kamer zonder dekens, vloetbedekking enz.
De arts dacht heel erg mee en was erg behulpzaam, fijn.
Ook met haar nog over de second opinion gesproken en krijg van haar wel een beetje het zelfde te horen.
Advies evt naar ander ziekenhuis, geen second opinion omdat ze je dan van de medicijnen afhalen.
Na al deze dingen nog even aan het water gezeten pootje baren, douchen, zonnen, eten, naar het terras met z,n allen voor de afscheidsborrel.
Toen dus de poging om mijn koffer in te pakken en nu super moe.
Toch een poging doen tot slapen.
Waren twee super weken, veel aan gehad, veel geleerd, veel mooie leuke lieve mensen mogen ontmoeten en minder pijn wat willen we nog meer.
Tijd is gevlogen.
Morgen om half 8 eruit en hopelijk half 8 thuis.
See ya
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
